Pokój nr 4.

Ssałem czubek jego męskości i lizałem.
Po chwili znów wziąłem jego członka do ust i poruszałem głową aby doszedł.

Jęknąłem przeciągle dochodząc w ustach kociaka i wyginając się w delikatny łuk. Złapałem Kazu za podbródek podnosząc jego twarz nieco wyżej. Wpiłem się w jego wargi całując go namiętnie. Delikatnie przygryzłem jego wargę.

Kiedy doszedł w moje usta zamruczałem i połknąłem wszystko.
Po chwili jednak złapał mnie za podbródek i wpił w moje usta.
Zamruczałem wsuwając do jego ust język i całował go zachłannie.

Parsknąłem śmiechem oddając pocałunek po chwili wypychając jego język ze swoich uust wsuwając je między jego wargi. Mruknąłem cicho poprawiając ubrania.

Mruknąłem niezadowolony i oderwałem się od niego.
Szybciej oddychając spojrzałem na niego.
-I co teraz panie?- wymruczałem oblizując się.

Uśmiechnąłem się do chłopaka przysuwając do niego na kilka milimetrów. Oblizałem się lubieżnie prawie stykając się z nim ustami.
-Ja dokończę to co zacząłem.
Powiedziałem i zsunąłem rękę na jego krocze ściskając je mocniej.
-Czyli dokończę swoją książkę.
Oznajmiłem i wstałem z łóżka idąc na swoje łóżko zgarniając po drodze owy przedmiot śmiejąc się przy tym wesoło i kręcąc biodrami na boki.

Co za złośliwiec tak mnie wykorzystywać.
Zrobiłem mu loda, a ten olał mnie i se poszedł.
Dobra chce grać w tą grę to pogramy.
Wstałem z łóżka i wziąłem ręcznik po czym poszedłem do łazienki.
Wszedłem do środka i wlazłem pod prysznic.
Wymyłem się dokładnie, wytarłem się po czym ubrałem czyste bokserki i wszedłem do pokoju.
Wyjąłem z szafki przy swoim łóżku szkicownik i ołówek po czym zacząłem sobie szkicować.

Uśmiechnąłem się lekko widząc frustrasję w jego oczach. No cóż może kiedyś się doczeka swoich pieszczotek. Zaśmiałem się pod nosem otwierając książkę na dziale z torturami. Zacząłem czytać. Kartka po kartce. Gdy z łazienki wyszedł Kazu i sięgnął po szkicownik zerknąłem na niego ciekaw.
-Co rysujesz.?
Spytałem odwracając wzrok od lektury zakładając noga na nogę.

Kiedy usłyszałem pytanie zerknąłem na niego.
-Coś- mruknąłem i uśmiechnąłem się.
Rysowałem właśnie chłopaka, który był na smyczy.
Obok niego stał wysoki mężczyzna trzymający na smyczy swoje zwierzątko.
Taak, lubię rysować takie obrazki.
Jestem niegrzecznym dzieckiem.

Widząc jego uśmiech zainteresowany podniosłem się do pionu podchodząc do kota i siadając zanim w rozkroku. Co jak co, ale lubiłem patrzeć jak rysuje. Zajrzałem przez jego ramię. Widząc rysunek uśmiechnąłem się kącikiem ust.
-Chciałbyś tak, co.?
Wymruczałem mu do ucha uśmiechając się lekko.

Spojrzałem na niego kiedy usiadł za mną i wzruszyłem ramionami.
-Nie wiem, może- mruknąłem dalej rysując.
Dorysowałem chłopakowi psie uszy i ogon.
A po namyśle narysowałem w dłoni mężczyzny pejcz.

Uśmiechnąłem się patrząc na rysunek na którym zaczynało się pojawiać coraz więcej ciekawych elementów.
-''Może''.? To ''może'' narysuj coś co byś chiał.
Uśmiachnąłem się kładąc brodę na jego ramieniu. Niepewnie przytuliłem go do siebie wtulając nos w jego puchate włosy. Co ja robię?! To tylko zwierzak. Moja zabaweczka. Czy ja mu okazuję cz-czułości?!

Spojrzałem na niego lekko zdziwiony.
No skoro jest taki miły to mogę mu narysować.
Przewróciłem kartkę na pustą i zacząłem rysować.
Pierwsze co pojawiło się to sylwetka mężczyzny.
Po chwili narysowałem mu twarz mojego pana i jego długie włosy.
Po chwili nakreśliłem i siebie przykutego łańcuchami.
Łańcuchy przytwierdzone były do sufitu więc stałem.
Na szyi narysowałem sobie obróżkę, a w ręku mojego pana mały pejcz.

Przyglądałem się kolejnym kreskom z nie małą uwagą. Widząc siebie uniosłem brwi w zdumieniu. Zupełnie jakby patrzeć w lustro. Poruszyłem wargami wypowiadając nieme ''wow''. Przyglądałem się dalej nie zwalniając uścisku. Gdy pojawiła się kolejna sylwetka tym razem jego, a następnie łańcuchy oraz pejcz uśmiechnąłem się delikatnie. Propozycja widniejąca na rysunku wydawała się niezwykle kusząca, jednak ostatnio naszło mnie na czułości i słodkości. Może to za sprawą jego delikatnego dotyku wtedy na ławce w ogrodzie.?

Kontynuowałem rysowanie. Narysowałem sobie twarz jakbym dochodzi. Pojawił się również duży wzwód u mojego pana. Rysowałem dokładnie każdy szczegół. Starałem się aby mimika twarzy była realistyczna. Pododawałem cienie i uśmiechnąłem się delikatnie. Odłożyłem ołówek i pokazałem skończony rysunek siedzącemu za mnie Adamantis'owi.
-Ładnie?- mruknąłem uśmiechając się.

Przyglądałem się w skupieniu każdej kolejnej dostawionej kresce. Gdy skończył wziąłem rysunek do ręki przyglądając mu się.
-Masz wielki talent. To jest świetne.
Wymruczałem cicho zainterezowany dalej się przyglądając już nie tyle co rysunkowi so starannie wyrysowanym kreskom. Każdy szczegół, każdy detal. Rysunek wart mistrza. Uśmiechnąłem się i cmoknąłem Kazu w policzek.
-Wspaniałe.
Powiedziałem z satysfakcją, oddając rysunek kotu.

Patrzyłem na niego uważnie kiedy patrzył z takim zachwytem na rysunek. Nie odezwałem się kiedy mnie chwalił tylko patrzyłem na niego.
-Czemu tak mówisz?- spytałem uważnie na niego patrząc z raczej obojętną miną.
-Czemu mnie chwalisz? Widziałeś wiele razy moje rysunki, ale nie zwracałeś na to uwagi- powiedziałem i odwróciłem się od niego znów biorąc ołówek do ręki. Przewróciłem na czystą kartę i znów zacząłem coś kreślić.
-Nigdy nie interesowały cię moje uczucia tylko to aby zaspokoić głód- mówiłem rysując spokojnie -Jestem tylko kotem, tylko zwierzęciem, które kupiłeś, a które wcześniej już było wykorzystywane- narysowałem na kartce sylwetkę chłopaka, który płakał w deszczu patrząc się w niebo.
-Jestem tylko śmieciem, tylko zabaweczką, która ma cię zaspokajać, tylko twoim pokarmem- skończyłem rysować i przyjrzałem się obrazkowi.
-Skończ z tymi czułościami bo to boli najbardziej, dajesz mi nadzieję, że jestem coś wart kiedy tak nie jest- powiedziałem spokojnie.

Słuchałem w milczeniu jego słów. Czułem jak z chwili na chwilę robi mi się coraz smutniej. Zamknąłem oczy zaciskając szczękę. Rozmyślałem chwilę nad jego słowami. Racja. To tylko zwierze, ale..dlaczego jego słowa tak bolały.? Zrezygnowany uwolniłem go ze swojego uścisku. Co ja się będę wypowiadał w tej sprawie gdy sam tak właściwie nie wiedziałem kim on tak naprawdę dla mnie jest? Westchnąłem cicho i wstałem z łóżka kierując się do łazienki. Wszedłem do środka zamykając za sobą drzwi. Usiadłem ciężko na klapie sedesu wpatrując się przed siebie.

Milczałem przez dłuższą chwilę. Czekałem na jego słowa lub na cokolwiek, ale on tylko wstał i odszedł.
-Przestań udawać, że jestem dla ciebie ważny- powiedziałem zanim wszedł do łazienki. Odłożyłem szkicownik i ołówek na stolik po czym położyłem się na swoim łóżku i zakryłem kołdrą. Zamknąłem oczy i udawałem, że śpię.

Zagryzłem dolną wargę rozmyślając nad jego wypowiedzią. Oczami wyobraźni wiedziałem jego niczym nie wzruszoną minę, a w uszach dudniły mi jego ostatnie słowa. Oparłem łokcie o kolana spuszczając nisko głowę. Zamknąłem mocno oczy, z których najprawdopodobniej popłynęły łzy. Przerażony swoją reakcją zacząłem panicznie wybierać mokre oczy.

Leżałem tak z beznamiętnym wyrazem twarzy. Jednak po chwili poczułem jak po moich polikach spływają łzy. Nie płacz idioto nic to nie zmieni całe życie będziesz tylko zwierzaczkiem do ruchania więc pogódź się z tym. Zacząłem wycierać dłonią łzy starając się przestać, ale te jak na złość nie chciały. Szloch roznosił się po pokoju mimo, że starałem się być cicho. Po dłuższym czasie zasnąłem zmęczony z podpuchniętymi od płaczu oczyma.

Po długich męczarniach w końcu udało mi się powstrzymać napływjące do oczu łzy. Jednak. Gdy to zrobiłem do moich uszu dobiegł szloch..i to niebyle jaki, bo szloch Kazu. Po moich policzkach znów popłynęły łzy. Po paru minutach podszedłem do lustra. Zmierzyłem krytycznym wzrokiem swoje odbicie krzywiąc się nieco. Przemyłem twarz zimną wodą wydychając ciężko. Wolnym krokiem zmierzyłem do drzwi łazienki.

Spałem niespokojnie oddychając nie równo. Podrygiwałem co jakiś czas nerwowo. Jakbym bronił się przed czymś. Mimo to nie budziłem się. Nie chciałem.

Chwyciłem za klamkę i już po chwili byłem w pokoju. Rozejrzałem się po pomieszczeniu za Kazuhito. Widząc go na łóżku westchnąłem cicho jednak coś mi nie pasowało. Widząc jak rzuca się przez sen zmartwiony podszedłem do jego łóżka. Niepewnie usiadłem na samym jego skraju przyglądając się kotu. Nieśmiało i jakby się wahając położyłem dłoń na jego policzku delikatnie gładząc go kciukiem. Szeptałem cicho pod nosem, że to tylko zły sen chcąc go jakby uspokoić.

Rzucałem się jak głupi mówiąc co przez sen. Kiedy jednak poczułem jakieś ciepło na poliku zacząłem mimowolnie mruczeć przez sen. Przestałem się rzucać i skuliłem się do pozycji embrionalnej.