Pokój nr 4.

Trzymałem go mocno trzęsąc się lekko. Już chyba wiem jak się czuł czekając na moją odpowiedź. Ta niepewność i strach, Co on powie na moje wyznanie? Odrzuci mnie? Odtrąci? Nie. Chyba nie. Z tej niepewności chce go puścić. Chce się wycofać. Gdy nagle słyszę jego słowa. Spojrzałem na niego z niedowierzaniem wypisanym na twarzy.
-Na prawdę?- spytałem patrząc na niego uważnie. Znów zacząłem płakać. Ale tym razem były to łzy szczęścia. Wtuliłem się w niego mocno.
-Dziękuję, kocham cię i nie zostawiaj mnie- wyszlochałem trzymając się go kurczowo. Jakby zaraz miał zniknąć.

Trzymałem go kurczowo, bardzo blisko siebie. Nie puszczę. Nie oddam. Mój Kazu. Na zawsze. Zerknąłem na niego i starłem mu łzy z policzków. Widok jego łez bolał. Nawet jeśli miałyby to być łzy szczęścia. Uśmiechnąłem się łagodnie do niego przecierając swoje oczy. Tak mogę trwać wieki. Blisko niego.
-Nie zostawię. Obiecuję.
Szepnąłem cicho i pocałowałem go. Tym razem jednak spokojnie i czule. Pieściłem jego wargi delikatnie, a z moich oczu poleciały kolejne łzy. Łzy radości.

Tuliłem się w niego mocno popłakując cicho. Spojrzałem w jego oczy kiedy poczułem jak ściera moje łzy. Uśmiechnąłem się delikatnie i niepewnie, a po chwili poczułem jego wargi na swoich. Westchnąłem lekko. Taki delikatny pocałunek. Nigdy tak mnie nie całował. Przyjemne uczucie. Niepewnie pogłębiłem pocałunek wsuwając język w jego usta. Objąłem go mocniej mrucząc cicho mimowolnie. Kocham go. Kocham tego zimnego drania, który teraz nagle stał się dla mnie taki kochany. I chyba bardziej kocham tą jego nową wersję.

Przeniosłem jedną z dłoni na jego policzek gładząc go delikatnie kciukiem. Uśmiechnąłem się lekko słysząc jego mruczenie. Lubiłem jak to robił, to było takie słodkie z jego strony. Przeczesałem jego włosy zgarniając mu pojedyncze kosmyki z twarzy. Zmarszczyłem lekko brwi na jego czyny. Parsknąłem śmiechem i wypchnąłem jego język ze swoich ust wsuwając swój między jego wargi. No cóż. Czułości czułościami, a dominacja dominacją. Uśmiechnąłem się do siebie leniwie penetrując jego usta jakby chcąc przedłużyć ten moment.

Przez chwilę walczyłem z jego językiem o dominację, ale po chwili poddałem się. Nie mam szans z nim...za długo byłem posłuszny i może dlatego? Zamknąłem oczy rozkoszując się tą chwilą. Coś wspaniałego. Jego język tak delikatnie i leniwie pieści moje usta. Wczepiłem się w niego jakby zaraz miał zniknąć. Jakby to wszystko miało okazać się zwykłym snem.
-Adamantis- wymruczałem w jego usta. Muszę przyzwyczaić się, że nie będę już go nazywał panem.

Pomrukiwałem cicho całując go czule. Objąłem go mocno przysuwając go jeszcze bliżej siebie jakby bojąc się, że zaraz ucieknie. Słysząc swoje imię uśmiechnąłem się delikatnie. Z jego ust tak ładnie to brzmiało. Podobało mi się to. Odsunąłem się delikatnie.
-Co jest Kazu.?
Spytałem patrząc w jego jeszcze zapłakane oczy.

Spojrzałem na niego i uśmiechnąłem się delikatnie.
-Kocham Cię- wymruczałem do niego i wtuliłem się mocno.
-Adamantis- wymruczałem -Piękne imię- dodałem i uśmiechnąłem się do niego. Stanąłem na palcach i delikatnie ucałowałem jego usta.

Uśmiechnąłem się łagodnie. Te słowa to coś pięknego. Jak obietnica na nowe lepsze jutro. Pogłaskałem go po policzku.
-Kocham Cię, Kazuhito.
Wymruczałem mu do ucha i uśmiechnąłem się na jego czyn. Oplotłem ramiona wokół jego tali podnosząc go do góry. Uśmiechnąłem się szczerze i czule pocałowałem go w nosek.
-Kazuhito też pięknie brzmi.
Wyszeptałem po czym czule pocałowałem go w usta pieszcząc delikatnie jego wargi swoimi.

Mimowolnie zarumieniłem się na jego słowa. Uśmiechnąłem się do niego i wtuliłem najmocniej jak się dało.
-Może się gdzieś przejdziemy? Co ty na to pa...Adamantis- poprawiłem się niemal od razu. Eh, będzie ciężko się przestawić, ale postaram się. Postaram się aby to się już więcej nie powtórzyło.

Uśmiechnąłem się łagodnie gdy zdecydował się wypowiedzieć moje imię. Postawiłem go spowrotem na ziemi jednak nie puszczając go.
-A gdzie proponujesz się wybrać ?
Spytałem szepcząc mu na uczo ciekaw tuląc go do siebie. Trwałem tak wyczekując jego odpowiedzi.

Gdy postawił mnie na ziemi niemal od razu wtuliłem się w niego mocno.
-Może przejdziemy się do lasu?- spytałem i spojrzałem na niego. Lekko zadrżałem czując jego oddech na uchu. Przejechałem pazurkiem po jego ramieniu nie raniąc go jednak. Od tak bez konkretnego celu.

Zamyśliłem się chwilę wbijając wzrok w podłogę. Słysząc propozycję wyjścia do lasu uśmiechnąłem się szerzej. Czyżby jego zwierzęca natura się obudziła.?
-Zgoda. Idziemy do lasu.
Uśmiechnąłem się i zadrżałem lekko na jego poczynania. Pocałowałem go w policzek i odsunąłem się nieco.
-To idziemy.?
Spytałem poprawiając swoje włosy.