Pokój nr 1.

Czując usta chłopaka na swoich wargach lekko się spiął i zarumieniony delikatnie odwzajemnił drobną pieszczotę.

Czując,że spiął się nie pewnie pogłebil pocalunek głaskając nieco pewniej plecy chłopaka.

Niepewnie zarzucił ręce na jego szyję delikatnie głaszcząc go po karku.

uśmiechnął się na ten gest i zaczal pomrukiwac jak kot. Tsu pogłębił pocalunek przejezdzajac jezykiem po dolnej wardze chłopaka.

Uśmiechnął się lekko gdy chłopak zamruczał. Czując jego język zarumienił się soczyście, jednak niepewnie uchylił usta wpuszczając język chłopaka do środka.

uśmiechnął kątem oka widząc rumieńce chłopaka. Kiedy chłopak otworzyl usta tsu wsunął język do ust chłopaka zaczynajac penetrować jego wnętrze. Wsunął ręce pod koszulke chłopaka zaczynajac dotykać nagiej skóry chłopaka.

Po załatwieniu spraw, formalności i tak dalej i tak dalej, wreszcie wdrapałem się na pierwsze pięterko i skierowałem do swojego cudnego, nowego pokoiku. Do przewidzenia było to, iż będę miał współlokatora, bo nie stać ich tu na jednoosobowe pokoje. Aaale szkoda. Dla mnie to i lepiej, bo i zabawa będzie lepsza. Jako, żen ie lubię monotonności, zamiast otworzyć drzwi po ludzku, ciągnąc za klamkę, to rzuciłem walizką, a ta natrafiła na klamkę i otworzyła drzwi, wlatując do środeczka. Piękna akcja za dziesięć punktów. Wszedłem tuż za moją kochaną walizeczką i co ujrzałem? Chłopaczków w jednoznacznej sytuacji. Pff...może im jeszcze nie mam przerywać. A gdzie tam. Mój pokój, mogę przebywać w nim ile mi się podoba, patrzeć na co mi się podoba i robić co mi się podoba.
-Dzień doberek rybeczki, Symiel jestem. Były anioł wyklęty przez Boga. Uprzedzam, że się nie wyniosę ze teraz tylko ze względu na was.-powiedziałem szybko i uśmiechnąłem się do nich szeroko.

Słysząc, że ktoś wparadował do pokoju mocno zawstydzony zszedł z Tsu siadając obok. Spojrzał na nowo przybyłego obejmując jego sylwetkę wzrokiem.
-Kastiel dla przyjaciół Kast.
Powiedział obojętnie podpierając się z tyłu rękoma i wpatrując w przybysza.

tsu spojrzał najpierw na kasta a potem na nowo przybyłego "nowego współlokatora" który wyglądał jak jakiś zmobie z filmu 'masakra piła mechaniczna' (nie pamiętam nazwy do końca -,-) i lekko podniósł brew do góry.
- tsuna dla przyjaciół tsu

Podrapałem się po głowie. No dobra pogapili się na mnie trochę to mogą wrócić do zajęć, bo się czuję normalnie skrępowany z lekka. PRzecież ja wyglądam tak normalnie. Pomijając kolczyki na twarzy, bliznę i rogi, to normalnie. Nie mam tatuaży, mam na sobie zwykłą koszulę i spodnie..i nawet buty! No to o co chodzi...usiadłem na wolnym łóżku i podsunąłem walizkę, by ją po chwili otworzyć. No czas sie rozpakowywać.
-Nie przeszkadzajcie sobie..-mruknąłem wyjmując moją ukochaną pidżamkę i małą pluszową żabkę owiniętą w mój szalik. Taka słodka i kochana przytulanka.

tsu zasmial się cicho widząc że chłopak jest skrępowany .
- powiadasz że jestes upadłym aniołem ? To co zrobiłeś że już nim nie jestes Symielu ?
Spytał ciekawy tsu głaskajac plecy kasta .

Czując dotyk Tsu na plecach, uśmiechnął się zakładając nogę na nogę iciekaw odpowiedzi spoglądając to na jednego to na drugiego chłopaka

Zastanawiałem się nad odpowiedzią dla nich, bo w sumie co ich to interesuje, co nie? Ani to ciekawe, ani przyjemne. Podczas rozpakowywania westchnąłem cicho i przewróciłem oczami, stojąc plecami do nich.
-Wiecie nie jestem upadłym aniołem, gdyż mam ueszcze niższą rangę, demona. To może być z powodu nieposłuszeństwa i paru ciekawych psot na większą skalę. Na plecach mam chyba rany nawet, po byłych skrzydełkach.-odparłem i wróciłem na swoje łóżko, uśmiechając się do nich szeroko.

Uśmichnął sie lekko.
-psotliwy z ciebie anił był
powiedział rozbawiony tsu dotykajac karku kasta i zaczynajac masowac go jedna reka.

Uśmiechnął się lekko.
-Hmm... Demon ? Pokażesz nam owe rany po skrzydełkach ?
Spytał ciekaw mierząc sylwetkę Symiela wzrokiem. Czując dotyk Tsu na karku zadrżał na ciele i odsunął jego rękę od siebie. Miał tam wrażliwe miejsce i wolał by chłopak zostawił je w spokoju.

Zaśmiał sięcicho czujać jak chłopak odsuwa jego ręke i położył obie ręce na swoich kolanach.Słysząc pytanie kasta z lekkim uśmiechem patrzyl na Symiela w oczekiwaniu odpowiedzi.

Spojrzałem na nich i zachichotałem rozbawiony. Oj jakie to słodkie. Takie dwa gołąbeczki. A jak zabawnie by wyglądali jakby jeden z nich zginął przed ich oczami. Och, ale o czym ja myślę! To takie wredne i nieczułe z mojej strony.
-Rany po skrzydełkach? Hmm..nie, nie pokażę. Nie chce mi się rozbierać teraz ty zboczuszku. Hih..-odparłem uśmiechając się do nich i skoczyłem na łóżko. Patrząc na nich cały czas aż robiło mi się słodko. Bardzo, ale to bardzo słodko.

Parsknął śmiechem na słowa chłopaka opuszczając głowę.
-Ah tak?
Uniósł jedną brew do góry podnosząc się z łóżka podchodząc do Symiela siadając obok niego i zakładając noga na nogę.
-Skoro jak nie teraz, to może za chwilę.
Uśmiechnął się do niego przejeżdżając palcem po jego barku.
-Baardzo bym chciał zobaczyć twoje masywne i umięśnione plecy. Twoja rozbudowana sylwetka do mnie przemawia.
Mruknął mu do ucha ręką gładząc jego kręgosłup. Spojrzał na Tsunę puszczając mu oczko.

Spojrzał na Kasitela jak odchodzi przyglądając mu się ,widząc jak chłopaka dotyka uśmeichnął się i odwzajemnił oczko które kast mu posłał, tsu położył się wygonie bokiem do chłopaków oberwujac tę dwójkę z zaciekawieniem.

Westchnął ciężko nie widząc reakcji u nowopoznanego chłopaka. Zabrał ręce i podniósł się do pionu patrząc na Symiela.
-Widzę, że się nie dogadamy, ale wiedz, że kiedyś zobaczę to co chcę.
Mruknął i pochylił się całując go w czoło. Puścił mu oczko i wyprostował się spoglądając na Tsunę. Uśmiechnął się do niego delikatnie przeciągając się.
-To jak tak to ja idę się gdzieś przejść.
Mruknął podchodząc do drzwi. Złapał za klamkę i wyszedł. Po chwili zastanowienia jednak zawrócił.
-Idzie ktoś ?
Spytał wystawiając głowę zza futryny drzwi patrząc to na jednego to na drugiego.

- dobra ja ide
Powiedział wesoło i wstał ubrał buty i stanal obok chłopaka uśmiechając się do niego.

Spojrzał na Tsunę i odwzajemnił jego uśmiech. Przeniósł wzrok na Symiela. Dalej nie widząc jakiejkolwiek reakcji wzruszył ramionami i ruszył przed siebie.
-Nie to nie, jego strata.
Mruknął pod nosem i spojrzał przez ramię spoglądając na chłopaka za nim. Przystanął i zawrócił podchodząc do niego. Nie pewnie złapał go za rękę delikatnie za sobą ciągnąc i delikatnie się uśmiechając.


z/t