Pokój nr 2

Duży pokój urządzony w kolorach czerwieni i czerni. Na przeciwko drzwi znajduje się dość spore okno które pięknie oświetla ciemną podłogę.Parapet został wystylizowany na siedzisko, znajdują się tam miękkie, czerwone poduchy.Można z niego podziwiać ogrody rezydencji. Po obu stronach pokoju stoją dwa łóżka, dwie szafki nocne, dwie szafy i półki, wykonane z czarnego drewna. Każdy pokój jest też wyposażony w dużą i przestronna łazienkę. Ściany są wykładane jasnymi kafelkami, które kontrastują z ciemnymi kafelkami na podłodze. Po jednej stronie znajduje się dużą wanna i prysznic, a po drugiej umywalka która została wbudowana w małą, ciemną szafeczkę, nad nią wisi szerokie lustro

Wszedłem do pokoju. Okazał się być spory. Większy niż myślałem. A do tego w moich ulubionych kolorach. Już mi się spodobało. Nikogo w środku nie było więc rzuciłem walizkę i torby na łóżko bliżej łazienki i wszedłem do niej, żeby się odświeżyć. Ta podróż była strasznie męcząca.

Wszedłem do pokoju i ujrzałem ulubione kolory Cerio. Ohh czuję, że będzie mu się tutaj podobało. Poszedłem do szafy i rozpakowałem nasze graty co zajęło półgodziny. Ciuchy Cerio były zupełnie inne niż moje bo moje były zwyczajne a jego jakby szedł na pogrzeb... Ale co tam ważne, że teraz wziął też własne ciuchy i moich nie będzie niszczył przynajmniej mam taką nadzieje... Gdy zobaczyłem walizki tuż przy drzwiach łazienki domyśliłem się, że współlokator już przybył. Usiadłem się na jednym z wolnych łóżek a pustą walizkę rzuciłem pod łóżko. Westchnąłem cicho i położyłem się na łóżku.

Wziąłem krótki nawet jak na mnie prysznic, ogarnąłem włosy i twarz. Zapomniałem tylko świeżych rzeczy. Kurde. Owinąłem się w ręcznik, który tam wisiał i postanowiłem wyjść po nowe ciuchy. Starymi się nie przejmowałem, leżały porozwalane po całej łazience. Później je posprzątam. Otworzyłem drzwi i się przeraziłem. Ktoś tam był. Ups, a ja paraduję w samym ręczniku. Ale leży na łóżku, to może mnie nie zauważy jak szybko podlece to walizki i wyciągnę kilka świeżych ubrań.

Westchnąłem tylko i ponownie usiadłem zakładając nogę na nogę. Popatrzyłem na drzwi od łazienki i ujrzałem tam chłopaka w ręczniku. Cerio krzyczy: Zdejmij ten cholerny ręcznik i pokaż mi swoje ciało! Albo coś podobnego. Przekręciłem głowę a przynajmniej starałem się ją przekręcic ale Cerio stawiał opór... Mówiłem mu przecież o tym a on obiecał. Ehh nie ma to jak miec w sobie zboczeńca...

Krzyknąłem z zaskoczenia i ze strachu właściwie też. Zrobiłem krok do tyłu i znów schowałem się w łazience. Kurde. Tych ciuchów nie założę, bo są brudne po tej podróży, więc zostaje mi wyjść w tym ręczniku. Po kilku sekundach rozważania za i przeciw wziąłem głęboki wdech i otworzyłem drzwi łazienki wciąż owinięty ręcznikiem.
-Witaj, jestem Noir - przedstawiłem się szybko i cicho ze spuszczoną głową i grzywką na twarzy. Podszedłem zawstydzony do walizki i zacząłem wybierac kilka rzeczy, ale ręce tak bardzo mi się trzęsły, że wszystko mi się plątało, mieszało i wypadało z walizki. Pierwsze minuty jestem w pokoju, a już robię w koło siebie bałagan. To raczej nie zrobi dobrego wrażenia....

-Cudowne imię, ja jestem Cerio- powiedział nie spuszczając z niego wzroku. Chyba spodobało mu się jego ciałko -Piękne ciałko- dodał oblizując się lubieżnie. -Miło mi ja jestem Mumiko a ty Cerio siedź cicho bo przecież rozmawialiśmy na ten temat- mruknąłem do niego zły -Obiecałeś przecież- warknąłem na niego. -I co z tego? Obietnice są po to aby je łamac? Co nie- odparł w moją stronę.
-Ta jeszcze czego- powiedziałem.

To było dosyć dziwne... On gadał sam do siebie... Ale na swój sposób też zabawne. Zachichotałem
-Dziękuję. Cerio, Mumiko, miło mi was poznać -Uśmiechnąłem się i odgarnąłem grzywkę, ale zaraz przypomniałem sobie, że jestem w samym ręczniku, więc znów opuściłem ją na twarz i zacząłem szukać ubrania. Kiedy udało mi się już znaleźć jakąś bieliznę, bluzkę i spodnie wskoczyłem szybko do łazienki, żeby się w to ubrać. Po chwili wyszedłem (już z odgarniętą grzywką) i podszedłem do mojego współlokatora z wyciągniętą ręką
-Miło mi cię....eeee.... was poznać

Cały czas patrzył na chłopca. Dla niego stał się pragnieniem... -Nam również- mruknęliśmy oboje. Delikatnie uścisnęliśmy jego dłoń a po chwili ją puściliśmy. -I jak minęła podróż?- zapytałem patrząc na współlokatora z przyjaznym uśmiechem. A Cerio chciał inaczej więc złapał go za rękę i usadowił na kolanach -Uhh Mumi głupku nie tak się wita!- warknął na mnie zły. -Taa jasne to niby jak?- mruknąłem -Przepraszam za niego- powiedziałem z poczuciem winy.

Zerwalem sie szybko z jego kolan "przecież mam dziewczynę" powtarzałem sobie w myślach.
-Em.. podróż... całkiem dobrze, dziękuję. A Tobi...eee Wam jak? - Zapytałem starając się zapomnieć o tym, co się przed chwilą zdarzyło "ja mam dziewczynę" wciąż mówiłem to w sobie jak mantrę. Ten gość jest dziwny, ale... ciekawy. Coś czuję, że nie będzie mi się nudzić.
Podszedłem do swojego łóżka i usiadłem w ten sposób, żeby być na przeciwko chłopaka... chłopaków.... Chyba nigdy się nie przyzwyczaję, że jest ich tam dwóch...